loading...
ایران آناهیتا سایت تاریخی فرهنگی
Gunner بازدید : 346 چهارشنبه 04 دی 1392 نظرات (0)
در قرن اخیر یک پوست پاره درنواحی سلیمانیه به خط پهلوی که متن به زبان هورامی بسیار نزدیک است بدست آمده است که درآن چند بیت شعر به صورت مرثیه نوشته شده است.

این اشعار براین دلالت دارد که کردها و بویژه هورامیها درآغاز اسلام آیین زردشتی داشته اند و اهورامزدا را پرستش نموده اند.

در این اشعار حمله اعراب را به خاک کردستان به تصویر می کشد که شهرها و روستاها را تا نواحی شهر زور ویران می کنند.
متن اشعار:

هورمزگان رمان آتران کژان ……. هوشان شاردوه گوره گورگان
زور کار ارب کردند خاپور ……. گنانی پاله هتا شاره زور
ژن و کینکان بدیل فشینا میرد …… آزاتلی ره روی هونیا
روشت زردشتره ماند بیکس …… بزیکانیکا هورمزد هیوجکس

معنی اشعار چنین است:

1.(هرمزگان) معابد ویران شدند، آتش ها خاموش گشتند. بزرگ بزرگان خود را پنهان نمودند. (هرمزگان به معنی معابد یا مساجد است ودرزبان هورامی به مسجد مزگی گفته می شود. و مسجد معرب مزگد یا مزگت است که از مزدگه آمده یعنی هرمزدگه یا گد به معنی گدا که مقصود آن گداگاه هرمزد و محتاجین به هرمزد است) .
2.عرب ستمکار دهات وشهرها را تا شهرزور خاپور و ویران نمودند.
3.زنان ودختران را به اسیری گرفتند و دلیران به خون خود غلطیدند.
4.روش و آیین زردشت بیکس ماند و هرمزد به هیچ کس رحم نکرد.

این شعر که بر روی پوست آهو نوشته شده است در موزه ی سلیمانیه کردستان عراق نگهداری می شود.

Gunner بازدید : 357 دوشنبه 02 دی 1392 نظرات (0)

رویدادی در ایران ساسانی

موسونیانوس سردار رومی در خواست صلح کرد. شاپور اوّل برای او چنین نوشت:
منم شاپور، شاهنشاه ایران و انیران(غیر ایران)، برادر مهر و ماه و همتای ستارگان به برادر خود کنستانتیوس درود میفرستم و خوشحالم از این که امپراتور در اثر کسب تجربه به راه راست باز گشته‌است. نیاکان من قلمرو خود را تا رود استریمونو حدود مقدونیه گسترش داده بودند. من در جلال و عظمت بر همهٔ نیاکانم برتری داشتم و وظیفهٔ خود می‌دانم که ارمنستان و بین النهرین را که به حیله و تزویر از نیاکانم به در کردند، باز ستانم. این سرزمین‌ها را که تنها موجب نفاق و خونریزی است، به من باز پس دهید؛ و به شما می‌گویم که اگر سفیر من بدون پاسخ مثبت باز گردد، پس از پایان زمستان با تمام نیروی خویش به جنگ شما خواهم آمد.



پاسخ نامه:امپراتور روم کنستانتیوس «گشایندهٔ دریاها و خشکی‌ها و خداوند فر و شکوه جاودانی» در پاسخ به «برادرش شاپور» می‌نویسد:
اگر رومیان گاهی دفاع را بر حمله رجحان می‌نهند از بیم و ترس نیست، بلکه از راه مداراست. گر چه رومیان گاهی پیروز نشده‌اند، ولی هرگز نتیجهٔ قطعی جنگ به زیان آنان نبوده‌است.ما هرگز سرزمینهای نامبرده را به شما نخواهیم داد.

نتیجه :امپراتور روم با این پاسخ سبکسرانه نتوانست از وقوع جنگ جلوگیری کند و شاپور تمام سرزمین‌های ذکر شده در نامه را تسخیر کرد و روم را به سختی شکست داد و پادشاه روم سزای پاسخ بیخردانهٔ خود را یافت.
Gunner بازدید : 220 شنبه 30 آذر 1392 نظرات (0)
دومین منشور حقوق بشر ایرانیان

کتیبه خشایارشا بزرگ در تبریز رونمایی شده است که بسیاری را شگفت زده کرده. مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی روز یکشنبه در آیین رونمایی از این کتیبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: این کتیبه در تحقیقات ماموران انتظامی در جریان دستگیری سارقان از موزه آذربایجان، کشف و به مسوولان میراث فرهنگی تحویل شده است.

تراب محمدی با اشاره به ارزش تاریخی این اثر خاطرنشان کرد: در نوشته های این کتیبه که به زبان میخی نگاشته شده است، بیشتر به موضوعات اجتماعی اشاره شده است. وی ادامه داد: در ترجمه این اثر شادی مردم و موضوع گردشگری در دوران هخامنشیان مورد توجه ویژه ای قرار داشته که حاکی از تمدن بزرگ ایرانیان دارد. محمدی با بیان اینکه می توان این کتیبه را دومین نمونه از منشور حقوق بشر ایرانیان نامید گفت: پس از منشور حقوق بشر کوروش از نظر ارزش و قدمت تاریخی این دومین اثری است که به موضوعات اجتماعی و ارزش ها و جایگاه انسان در جامعه اشاره می کند. این کتیبه پیرو دستگیری سارقان آثار باستانی کشف شده است کتیبه نویافته خشایارشای بزرگ، بار دیگر بر سیاست آبادگری و مردم دوستی هخامنشیان تأکید می کند. پیش از این منابع و شواهد زیادی حاکی از آبادگری و احترام به مردمان در این دوره بوده اند، اما در این سند خیلی آشکار این موضوع از زبان شاهنشاه گفته می شود.

بخش نخست این کتیبه در دیگر کتیبه های هخامنشی، از جمله در کتیبه های داریوش بزرگ هم دیده می شود؛ نکته ای که از این بخش می توان دریافت کرد این است که «شاه شاهان» نام خود را پس از نام خدای بزرگ و مردم می آورد. در این سند نویافته توجه ویژه به مردم آشکار تر می شود چرا که شادی مردم و خشنودی آنها، بسیار با اهمیت ترسیم شده است، به طوری که موضوع اصلی این کتیبه شادی و خشنودی مردمان است.
Gunner بازدید : 305 پنجشنبه 28 آذر 1392 نظرات (0)
ایرانیان نزدیک به چند هزار سال است که شب یلدا آخرین شب پاییز را که درازترین و تاریکترین شب در طول سال است تا سپیده دم بیدار می‌مانند و در کنار یکدیگر خود را سرگرم می‌دارند تا اندوه غیبت خورشید و تاریکی و سردی روحیهٔ آنان را تضعیف نکند و با به روشنایی گراییدن آسمان به رخت خواب روند و لختی بیاسایند

در آیین کهن، بنابر یک سنت دیرینه آیین مهر شاهان ایرانی در روز اول دی‌ماه تاج و تخت شاهی را بر زمین می‌گذاشتند و با جامه‌ای سپید به صحرا می‌رفتند و بر فرشی سپید می‌نشستند. دربان‌ها و نگهبانان کاخ شاهی و همهٔ برده‌ها و خدمت‌کاران در سطح شهر آزاد شده و به‌سان دیگران زندگی می‌کردند. رئیس و مرئوس، پادشاه و مردم عادی همگی یکسان بودند. البته درستی این امر تایید نشده و شاید افسانه‌ای بیش نباشد. ایرانیان در این شب باقی‌مانده میوه‌هایی را که انبار کرده بودند به همراه خشکبار و تنقلات می‌خوردند و دور هم گرد هیزم افروخته می‌نشستند تا سپیده دم بشارت روشنایی دهد زیرا به زعم آنان در این شب تاریکی و سیاهی در اوج خود است. جشن یلدا در ایران امروز نیز با گرد هم آمدن و شب‌نشینی اعضای خانواده و اقوام در کنار یکدیگر برگزار می‌شود. متل‌گویی که نوعی شعرخوانی و داستان‌خوانی است در قدیم اجرا می‌شده‌است به این صورت که خانواده‌ها در این شب گرد می‌آمدند و پیرترها برای همه قصه تعریف می‌کردند. آیین شب یلدا یا شب چله، خوردن آجیل مخصوص، هندوانه، انار و شیرینی و میوه‌های گوناگون است که همه جنبهٔ نمادی دارند و نشانهٔ برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی هستند، این میوه‌ها که اغلب دانه‌های زیادی دارند، نوعی جادوی سرایتی محسوب می‌شوند که انسان‌ها با توسل به برکت‌خیزی و پردانه بودن آنها، خودشان را نیز مانند آنها برکت‌آور می‌کنند و نیروی باروی را در خویش افزایش می‌دهند و همچنین انار و هندوانه با رنگ سرخشان نمایندگانی از خورشید در شب به‌شمار می‌روند. در این شب هم مثل جشن تیرگان، فال گرفتن از کتاب حافظ مرسوم است. حاضران با انتخاب و شکستن گردو از روی پوکی و یا پُری آن، آینده‌گویی می‌کنند


واژهٔ «یلدا» ریشهٔ سریانی دارد و به‌معنای «ولادت» و «تولد» است. منظور از تولد، ولادت خورشید (مهر/میترا) است. رومیان آن را ناتالیس آنایکتوس یعنی روز تولد مهر شکست‌ناپذیر می‌نامند. ابوریحان بیرونی از این جشن با نام «میلاد اکبر» نام برده و منظور از آن را «میلاد خورشید» دانسته‌است

دختر سیاه موی بلندبالا، یادگار نام وطن، میوه پاییز ایران، عروس زمستان در راه است،
او را بر سفره مهر بنشانیم و با نسل فردا پیوندش دهیم، ایرانی بودن را فراموش نکنیم

Gunner بازدید : 393 چهارشنبه 27 آذر 1392 نظرات (0)
در اين نوشتار تنها به گوشه‌اي از واژه‌هاي پارسي و معرب (فارسیِِ عربي شده = تازيسته) که پروردگار يکتا در قرآن کريم آورده ‌است، اشاره مي‌کنم. لازم به يادآوري است واژگان بسياري از زبان پارسي به زبان تازي راه يافته است که بررسي آن‌ها چندین سال پژوهش مي‌خواهد. (ب.گ = برگرفته از)
۱- استبرق: (برگرفته از استبره، استبرک) ديباي حرير، ديباج (کهف/29)

2- سجيل: سنگ ‌و گل (هود/84)

۳- کورت: (ب.گ از کور) غروب، غورت، غروب کند (تکوير/1)

4- مقاليد: (ب.گ از کلید) کليدها، مفاتيح (زمر/63)

5- اباريق: (ب.گ از آبرگ، آبربز) کوزه‌ها، ظروف سفالي دسته‌دار و با لوله براي آب يا شراب (واقعه/17،18)

۶- بيَع: کليساهاي ترسايان (حج/41)

۷- تنور: تنور (هود/42 و مومنون/27)

8- جهنم(ب.گ از جهنام) دوزخ ( بينه/5- اين واژه59 بار در قرآن به‌کار رفته است)

9- دينار: (ب.گ از دنار) پول زر (آل عمران/68)

10- سرادق: (ب.گ از سراپردک) سراپرده، دهليز (کهف/28)

11- روم: (ب.گ از اروم، هروم) نام سرزميني که روميان بر آن حکومت مي‌کردند (روم/1)

12- سجل: کتاب (انبياء/104)

13- ن: (ب.گ از انون) هرچه خواهي انجام ده (قلم/1)

14- مرجان: (ب.گ از مورواریت، مارگریت) مرواريد (رحمن/22،58)

۱۵- رس: چاه، رود ارس (ق/11 و فرقان/38)

16- زنجبيل: (ب.گ از سنگبیر) گياهي‌ست خوش‌بو (دهر/17)

17- سجين: (ب.گ از سنگ و گل) دائم، ثابت، سخت و نام چاهي در جهنم (مطففين/7،8،9)

18- سَقَر: جهنم، دوزخ (مدثر/26،27)

۱۹- سلسبيل: نرم، روان، ميِ خوش‌گوار، آب گوارا و نام چشمه‌اي‌ست در بهشت (دهر/18)

۲۰- ورده: (ب.گ از وارتا) گل، گل سرخ (رحمن/37)

21- سندس: (ب.گ از سندوس) ابريشم، زربفت، ديبا، حرير نازک و لطيف (دخان/53)

22- قرطاس: کاغذ (انعام/7)

23- اقفال: (ب.گ از کوپال) کليدها، جمع قفل (محمد/26)

24- کافور: (ب.گ از کاپور) گياهي خوش‌بو (دهر/5)

25- کنز: (ب.گ از گنز) گنج (کهف/81- نه بار تکرار شده است)

26- مجوس: (ب.گ از ماگوش، مگو) گبران، زرتشتی (حج/81)

27- ياقوت: (ب.گ از ياکند) نوعي سنگ قيمتي است. (رحمن/58)

28- مسک: مشک (مطففين/26)

29- هود: قوم هود (شعراء/124)

30- يهود: (ب.گ از یهوت) جهودان (بقره/107)

31- صلوات: کنشت و کنيسه (حج/41) 1

32- فردوس: (ب.گ از پارادیز) پرديس،بهشت، بستان (کهف/107 – مومنون/11)

33- جناح: (ب.گ از گناه) عمل زشت، معصيت (بقره/158 – 25 بار تکرار)

34- زمهرير: (ب.گ از زم، زمستان) شدت سرماي سخت، جاي بسيار سرد (انسان/13)

35- فيل: پيل (فيل/1)

36- کاس: جام، ظرفي که در آن نوشيده شود، کاسه ( صافات/45 – 6بار)

37- زُور: قوه، نيرو، عقل، راي، شرک، لذت، زور (حج/30 – 4بار)

38- شُواظ: زبانه آتش، شعله، حرارت، درحال ذوب شدن (رحمان/35)

39- اُسوَه: (ب.گ از آسا) مقتدا، پيشوا، آنچه کسي را با آن تسلي دهند (ممتحنه/6 و 4)

40- عبقري: (ب.گ از آبکار) جاي نيکو، درخشان، بزرگ قوم، فرش زيبا، لباس فاخر (رحمان/76)

41- زبانيه: (ب.گ از زبانه) نگهبانان دوزخ، دوزخبان، زبانه کشيدن شعله هاي آتش (علق/18)

42- ابد: (ب.گ از اپت) جاودان (نسا/57 – 28 بار)

43- قمطرير: شديد، سخت، دشوار (انسان/10)

44- نجس: ناپاک، پليد (توبه/28)

45- برزخ: (ب.گ از برزاخو) مانع وحايل بين دو چيز (مومنون/100 و رحمن/20)

46- تَبَت: (ب گ از تفتو) نابودشده، قطع شده، تب و تاب يافته (لهب/1)

47- سخط: خشم گرفتن برکسي، غضب (مائده/80) 2

48- يس: (ب.گ از يسنا) ياسين، يسنا، نیایش (يس/1)

49- کتاب: (ب.گ کتا) نوشته (بقره/2 – بيش از 200 بار تکرار)

50- صراط: (ب.گ از سرات) راه، روش (فاتحه/6 – 45 بار تکرار) 3

51- جند: (ب.گ از گند) لشکر، سپاه، ارتش (یس/28 – 29 بار تکرار) 4

۵۲- بیض: (ب.گ از بیج، ویج) تخم، تخم مرغ (صافات/49) 5

53- ارائک: (جمع اریکه ب.گ از اورند) اورنگ (کهف/31 – 5 بار تکرار)

54- برهان: (ب.گ از پروهان) دلیل (نسا/174 – 8 بار تکرار)

55- رزق: روزی (بقره/22 – بیش از 100 بار تکرار)

56- روضه: (ب.گ از رود) باغ بهشت (روم/15 – 2 بار تکرار)

57- زرآبی: (ب.گ از زربفت) فرش (غاشیه/16)

58- سراب: سرآب (نور/39 – 2 بار تکرار)

59- سرابیل: (جمع سربال ب.گ از سربال) شلوار، پوشش (نحل/81 – 2 بار تکرار)

60- سرمد: (ب.گ از سرآمد) پاینده، جاودان (قصص/71 – 2 بار تکرار)

61- شی‌ء: (ب.گ از چی) چیز (بقره/20 – نزدیک به 300 بار تکرار)

62- صلیب: (ب.گ از چلیپا) نشانه مسیحیان (نسا/157 – 6 بار تکرار)

63- صهر: (ب.گ از شوهر) ازدواج، خویشاوندی سببی (فرقان/54)

64- ضنک: (ب.گ تنگ) تنگ، باریک (طه/124)

65- عفریت: (ب.گ از آفرید) پری، جن (نمل/39)

66- قسوره: (ب.گ از کشورز) شیر درنده (مدثر/51)

67- نمارق: (ب.گ نَمر، نرماک) نرم، بالش (غاشیه/15)

68- هاروت: (ب.گ از هئوورتات) خرداد، از فرشتگان خداوند (بقره/102)

69- ماروت: (ب.گ از امرتات) مرداد، از فرشتگان خداوند (بقره/102)

70- ورق: برگ (اعراف/22 – 4 بار تکرار)

71- وزیر: (ب.گ از ویچی) وزیر، دستیار (طه/29 – 2 بار تکرار) 6

72- سراج: (ب.گ از چراغ) روشنایی (فرقان/61 - 4 بار تکرار)

73- سرد: (ب.گ از زرد) زره (سبا/11)

74- مرصوص: (از ریشه رصاص، ب.گ ارچیچ، ارزیر) آهنین (صف/4)

75- صور: (ب.گ از سور) شیپور (انعام/73 – 10 بار تکرار)

76- مسجد: (ب.گ از مزگت) مزداکده، نیایش‌گاه (کهف/21 – 28 بار تکرار)

77- محراب: (ب.گ از مهرآوه) جایگاه نیایش و جنگ با اهریمن (آل عمران/37 – 5 بار تکرار)

78- طری: (ب.گ از تر) تر و تازه (نحل/14 – 2 بار تکرار)

79 – عرش: (ب.گ از ارش) تخت (اعراف / 54)

80- سنبل: (بقره/261 – 5 بار تکرار) 7

81- جزیه: (ب.گ از گزیت) مالیاتی که نامسلمانان ساکن در سرزمین‌های اسلامی باید بپردازند. (توبه/29)

82- حور: (ب.گ از هور) خور، خورشید، زیبا (واقعه/56) 8

و...
وجود این کلمات به تنهایی نشان دهنده نفوذ گسترده زبان و فرهنگ ایرانیان در جهان آن روز است.

پایه‌های نگاشته:
1- سیوطی اندلسی، جلال‌الدین محمد (1362) ریشه‌یابی واژه‌ها در قرآن، برگردان: محمدجعفر اسلامی، تهران: شرکت سهامی انتشار.
2- آربری، آرتور جفر (1382) واژه‌هاي دخيل در قرآن مجيد، برگردان: فریدون بدره‌ای، تهران: انتشارات توس.
3- نوبخت، حبیب اله (1334) ديوان دين در تفسير قرآن مبين، تهران: تابش.
4- فیروزنیا، علی‌اصغر (1386) ریشه واژه جنباشی، تهران: ماهنامه حافظ، شماره 34، مهر 1386.
5- فره‌وشی، بهرام (1368) ایرانویچ، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
6- خرمشاهی، بهاءالدین (1374) ترجمه قرآن کریم، تهران: اتشارات نیلوفر.
7- یزدان‌پرست، حمید (1389) یاران ایرانی پیامبر (ص)، تهران: اطلاعات سیاسی اقتصادی، شماره 279 – 280، آذر ودی 89.
8- آذرنوش، آذرتاش (1348) واژه‌های فارسی در قرآن و تفسیر البیان شیخ طوسی، یادنامه شیخ طوسی، به‌کوشش محمدمهدی واعظ‌زاده خراسانی، مشهد: دانشکده الهیات


http://kohandiara2500.blogfa.com


Gunner بازدید : 267 سه شنبه 26 آذر 1392 نظرات (0)
پس سقوط استان فارس امروزی به دست اعراب ، در سال ۶۳۳ میلادی ، یک سردار عرب به نام "نصر ابن سیار" وارد غار شاپور شد که این غار در آن زمان پر از آثار تاریخی و هنری ایرانیان بود . نصر ، دستور افکندن تندیس شاهنشاه شاپور از جایگاهش داد و آثار دیگر هم از آسیب در امان نماند . نصر ، پیشنهاد مردم محل را که در برابر دریافت مقداری طلا از آنان ، اجازه دهد که تندیس را به حالت اول بازگردانند ، رد کرد . این تندیس 1700 ساله حدود 7 متر ارتفاع دارد که از تراشیدن سنگ کوه درست شده بود . بعد از گذشت سال‌ها کماکان سر این تندیس سالم میباشد ولی اعراب ، دو دست آن شکستند . این تندیس که پس از حمله اعراب به ایران قرنها واژگون شده‌ بود در سال ۱۳۳۶ توسط لشگر 10 ارتش شاهنشاهی ایران در جای خود قرار گرفت .
این تندیس از روی چهره و هیکل شاپور شاهنشاه بزرگ ساسانی ساخته شده بود.

Gunner بازدید : 327 جمعه 01 آذر 1392 نظرات (0)

انجمن علمی باستان­شناسی ایران با همکاری فدراسیون چوگان نامه­ای در اعتراض به مصادره چوگان از جانب جمهوری آذربایجان خطاب به دبیر کل یونسکو تهیه نموده است. لطفا در صورت تمایل، به سایت ذیل مراجعه و بیانیه را امضا بفرمایید.

http://www.ipetitions.com/petition/chogan-is-an-iranian-intangible-heritage

تعداد صفحات : 44

درباره ما
سایت فرهنگی تاریخی ایران آناهیتا نوشتاری در باره ایران باستان،تاریخ ایران،مشاهیر ایران(کورش داریوش...)،داستان های تاریخی،دانلود کتاب و فیلم های مرتبط،آیین ایرانی و مسائل مختلف فرهنگی...در این تارنما دیده می شود. به کوروش به آرش به جمشید قسم به نـقـش و نـگار تخت جمشید قسـم ایــــران همی قلب و خون مـن اســــت گـــرفــتـــه زجــان در وجـــود مــن اســت بـــخــوانـیــم ایــن جـــمـلـه در گــوش بــــاد چـــو ایــــــران مـــبــــاشــد تــن مـــن مــبــاد الو
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • نویسندگان
    پیشنهادها
    آمار سایت
  • کل مطالب : 347
  • کل نظرات : 27
  • افراد آنلاین : 3
  • تعداد اعضا : 50
  • آی پی امروز : 116
  • آی پی دیروز : 56
  • بازدید امروز : 139
  • باردید دیروز : 74
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 352
  • بازدید ماه : 265
  • بازدید سال : 9,420
  • بازدید کلی : 480,052
  • کدهای اختصاصی