جشن تولد

جشن تولد

از روزگاران بسیار کهن ایرانیان را مرسوم بود که جشن تولد برگزار می کردند. رئیس خانواده کدبانو پسران و دختران خانواده امیران و امیرزادگان و ...را در همه طبقات این جشن مرسوم بود. چنین رسمی نمایانگر نگاهداشت دقیق زادروز هرکس و سن افراد بوده است. هرودت به روشنی از این جشن میان ایرانیان یاد کرده است:

پارس ها عادت دارند که روز تولد خود را جشن بگیرند. در آن روز مجالس میهمانی برگزار می کنند و جشن و شادی می نمایند و این را رسمی شایع می دانند که جامه های نو پوشند و خوراک های خوب و متنوع تهیه کنند به طوری که باید با روزهای دیگر تفاوت داشته باشد. اعیان و ثروتمندان گاو یا شتری را کشته و پس از پاک کردن درسته آن را در تنور با تشریفاتی می پزند و کباب می کنند. اشخاص بی چیز و فقیر به کشتن حیوانات کوچک تری قناعت می کنند. اما این جشن یاد بودی همگانی دارد.(تاریخ هرودت کتاب نخست بند ۱۳۳ )

در برهان قاطع نیز اشاره به جشن و تولد و مرسوم بودن آن آمده است (ص ۱۳۱۶ ج۳ ):

در ماه شهریور روز چهارم مغان جشن کنند و عید سازند بنابر قاعده کلی که نزد ایشان معتبر است چون نام روز با نام ماه موافق آید عید باید کرد و دیگر به سبب آن که روز تولد داراب واقع شده بود جشن برگزار می کردند.