ستایم دادار هرمزد به افزونی بخش .
بزرگ دارم او را به همه شب و روز .
از دادار هرمزد مهربان سپاس دارم که مرا آفرید .
بینا و گویا آفرید .
و تندرستی ارزانی کرد
ستایم تورا دادار جاودانی را ازلی و ابدی را
ببخشا به من منش سرداران را .
به من ده آسانی برای به انجام رسانیدن هر نیکویی که من از تو آرزو مندم
مرا پناه و پشتیبان و امیدی نیست مگر به مهربانی و بخشندگی تو
ستایم تو دادار نیک که مرا فراز آفریدی درست اندام و نیکوکار
و مرا به هر چیز اعتماد توست.
واژه دی به معنی آفریدگار صفتی است برای اهورامزدا به همین جهت ماه دی ماه خداوند است چیزی که اکنون از نیاکان ما برجای مانده گویای این است که درایران باستان نخستین روز آن که خرم روز نام دارد به پاس نعمتهای خداوند جشن می گرفتندو برابر برخی از روایت ها ایرانیان در این روز به آذر صدقه می دادند نزد بزرگان رفته و داد و دهش می کردند.
در ماه دی به غیر از اورمزد که نام نخستین روز است و نام خداست سه روز دیگر به نام های دی بادر ،دی بمهر و دی بدین وجود دارد بنابراین جشن دیگان که آنرا جشن دادارنیز می نامند برابراست با یکی از این روزها که طبق تقویم خورشیدی 2،9،17، دی ماه است.
امروزه نیز این جشن کهن باستانی با سرودن اورمزد یشت در آدریان برگزار می شود.
ما نیز این جشن کهن اهورایی را به شما ایران دوستان شادباش می گوییم با امید به اینکه همواره در برپایی این جشن اهورایی بکوشیم .