به گفته‌ي «آريا» گسترش ترك‌ها در آستانه‌ي فصل سرما و با در پيش رو بودنِ برف و باران و يخبندان، نگراني دوستداران ميراث فرهنگي را چندبرابر كرده است چرا که تجمع آب در ترك‌ها و يخ زدن آن به متلاشي شدن سنگ‌ها مي‌انجامد. به ويژه‌آن‌كه پاسارگاد در گستره‌اي كم‌و‌بيش سردسیر است.
او به خويشكاري(:وظيف) مسوولان ميراث فرهنگي كشور و به ويژه مسوولان ميراث فرهنگي استان فارس در برابر پاسداري از اين يادمان‌ باستاني اشاره كرد و گفت: «مجموعه‌ي پاسارگاد افزون‌بر اين كه يك سرمايه‌ي ملي است يك سرمايه‌ي جهاني نيز هست كه خويشكاري مسوولان را در برابرش دوچندان مي‌كند.»
اين در حالي است كه به‌گفته ي آريا، نشانه‌هاي بي‌توجهي به يادمان جهاني پاسارگاد، چيزي نيست كه نياز به ريزنگري داشته باشد، تنها بسنده است كه به اين مجموعه‌ي باستاني، وارد شويد؛ از آرامگاه كوروش بزرگ تا سنگ‌نگاره‌ي انسان بالدار، از برجاي‌مانده‌هاي آبراهه‌هاي نخستين باغ ايراني تا  آشفتگي و بي‌رنگ و رويي كاخ بارعام، همگي راوي اين بي‌توجهي هستند.
آرامگاه کورش بزرگ، کاروانسرای مظفری، کاخ ویژه‌ي کورش بزرگ، کاخ بارعام، تندیس انسان بالدار، آرامگاه کمبوجیه، فرزند کورش، دژ و باروی نگهبانی و آتشگاه، از بخش‌هاي اين مجموعه‌ي جهانی هستند. این مجموعه به باور كارشناسان و برپايه‌ي گواهي رخدادنگاران، جایگاه برپايي نخستین باغ ایرانی است. باغ ايراني، باغي است كه به اين نام در جهان نامور است و داراي ويژگي‌هايي ساختاري است كه آن را از ديگر باغ‌ها جدا مي‌سازد.  
سياوش آريا در دنباله به بهسازي‌هاي(:مرمت‌هاي) غیراصولی وغیرکارشناسی آرامگاه كورش نيز اشاره كرد. او گفت: «اين بهسازي‌ها چند سال پيش انجام شد كه از آن هنگام تاكنون انتقادهای بسياري ازسوی کارشناسان و دوستداران میراث فرهنگی و خبرگزاری‌ها، به آن شده است اما شوربختانه مدیران میراث فرهنگی هر بار به دفاع از آن پرداخته و آن را برپايه‌ي اصول کارشناسی دانسته‌اند. اما اکنون با گذشت ٢- ٣ سال از آن بهسازی‌ها با دیدن حال و روز سنگ‌های آرامگاه، هر بيننده‌ي ناكارشناسي هم مي‌تواند از خود بپرسد؛‌ آیا اين بهسازي‌ها قابل دفاع است؟»
سياوش آريا در پایان از نخستین فرمان آزادی مردمان(نخستین منشورحقوق بشر جهان) سخن گفت كه به فرمان فرمانروايي صادر شد كه در پاسارگاد، آرام گرفت.