/*]]>*/ -->

قدیمی ترین فرش جهان-فرش پازیریک-یک اثر کاملا ایرانی هخامنشی

سال 1947 در دره آلتای مغولستان نزدیک نواحی جنوبی سیبری فرشی توسط « پرفسور رودرنکو» باستان شناس روسی از گورهای یخ زده پادشاهان سکایی پیدا شد،که پس از مدتی نتایج آزمایش با کربن رادیواکتیو بر روی این اشیا نشان داد که این فرش ها به قرنهای پنجم و چهارم پیش از میلاد تعلق دارند.این آزمایش گواه بر این است که این فرش قدیمی ترین فرش جهان است.

این فرش به ابعاد تقریبا دو متر مربع(210×183سانتی متر)و در هر سانتیمتر مربع 36 گره دارد و رنگ های به کار رفته در این فرش، سبز، آجری، قرمز تیره، آبی و قهوه ای هستند.(البیته باید به این نکته اشاره کنم که گذر زمان باعث دگرگونی در رنگ قالی شده است و تنها دلیلی که باعث سالم ماندن نسبی قالی بوده است یخبندان شدید منطقه دره آلتای است).

شواهدی بیشمار گویای ایرانی بودن این قالی است،که اگر من به صورت گسترده به شرح هریک از موارد بپردازم نوشتار به درازا خواهد کشید.

1-اسب ها و گوزن زرد خالدار ايراني و آهوان که همگی مربوط به نژاد ویژه ایرانی است.(البته این نوع گوزن همواره در اشیاء تاریخی دیده شده است ولی

2-سبک کار(گره زدن...)مربوط به شیوه قالی بافی ایرانیان است.

3-بهره گیری از رنگ های متفاوت،تقارن...نشان دهتده این است که این قالی در یک کارگاه مجهز و داشتن یک الگوی دقیق بافته شده است(آیا عشایر مغولستان و یا هر گروه دیگر می توانند دارای چنین کارگاهی باشند؟)

4-صف قرار گرفتن موجودات خود نمايانگر شيوه هاي هخامنشي و آشوري است.

5- در قسمت مرکزی این فرش یک ردیف ستاره های چهارپر نقش شده است که روی اشیای پیدا شده در لرستان نیز دیده می شود.

6-شباهت بیشمار این قالی به قالیچه سنگی تخت جمشید(البته باید گفت که قالیچه سنگی تخت جمشید نیز از نینوا اهام پذیرفته است)

پیشینه این قالی تقریبا مربوط به2500سال پیش می باشد؛ولی آیا این قالی در آن زمان اختراع شده است؟

پاسخ روشن است(خیر)چون این قالی در نوع خود به تکامل و تعالی رسیده است و پیشبنی می شود در زمان خود،حداقل500سال از ساخت اولین قالی گذشته است.

فرش پازیریک هم اکنون در موزة ارمیتاژ روسیه نگهداری می شود..

عکس قالی

چیزی هویدا نیست!خبرهای زیادی در مورد لوح ویران شده می آید،گروهی می گویند فقط10-15%ویران شده است،و گروهی می گویند تا70%ویران شده است.

پاره ای از نوشتار این لوح: "در اين سرزمين بي آب و خشک شادي آورده ام و چاه هاي آب حفر کرده ام(از طرف نماینده هخامنشی در آنجا)

به گزارش روز دوشنبه اداره کل روابط عمومي سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري،‌ "احمد دشتي" : از آنجايي که کتيبه آسيب جدي نديده به زودي مرمت آن از سوي باستان شناسان آغاز و ظرف مدت 10 تا 15 روز به پايان مي رسد.
وي با اشاره به اينکه کتيبه 10 تا 15 درصد آسيب ديده است، اظهار داشت: 3 سطر به خط ميخي بر روي کتيبه حکاکي شده که روي بخش هاي کوچکي از سطر دوم آن خط کشيده شده است.
دشتي تصريح کرد: چون کتيبه از جنس سنگ صخره اي است و آثار سطر سوم آن کاملا مخدوش نشده، امکان مرمت وجود دارد.
رييس سازمان ميراث فرهنگي بوشهر در خصوص جعلي خواندن کتيبه ازسوي برخي رسانه هاي خارجي گفت: زبده ترين باستان شناسان داخلي قدمت و اصالت کتيبه را تاييد کرده اند و ترديدي نيست که کتيبه خارک متعلق به زمان هخامنشيان است.
وي افزود: باستان شناسان خارجي مي توانند از نزديک کتيبه را مشاهده و از اصالت آن آگاهي يابند.
دشتي کتيبه خارک را سند محکمي دال بر هويت خليج فارس دانست و گفت: پايان اين نوشته نام "بهنه" حک شده که به اعتقاد باستانشناسان حاکم منطقه و يا نماينده هخامنشيان در خارک بوده است.
کتيبه دوره هخامنشيان در جريان احداث جاده اي در جزيره خارک از زير خاک نمايان و پس از برررسي کارشناسان قدمت آن به 2 هزار و 400 سال پيش تخمين زده شد.
متن اين کتيبه به اين مفهوم است: "در اين سرزمين بي آب و خشک شادي آورده ام و چاه هاي آب حفر کرده ام . بهنه"

امير ضيائيان" روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگي ايرنا گفت: اين فرد هنوز دستگير نشده اما همکاران ما در بوشهر در حال پيگيري موضوع هستند.
وي در مورد اينکه آيا اقدامي براي جلوگيري از وارد شدن آسيب هاي بيشتر به اين کتيبه صورت گرفته است يا نه، ابراز بي اطلاعي کرد.
ضيائيان ،‌ در پاسخ به اين سوال که آيا ميزان دقيق آسيب وارده به کتيبه تعيين شده است، گفت: کارشناسان ميراث فرهنگي بايد ميزان تخريب را مشخص کنند و ما تنها اقدامات حفاظتي را انجام مي دهيم.
وي روز گذشته در گفت و گو با خبرنگار ايرنا ميزان تخريب وارد را 10 تا 20 درصد عنوان کرده بود.
کتيبه هخامنشي اواخر سال 1386 در جريان احداث جاده اي توسط وزارت نفت در جزيره خارک کشف شده بود. بر روي اين کتيبه به شکل نا منظم در پنج سطر نوشته هايي به زبان فارسي باستان نوشته شده است.
به گفته برخي منابع بيش از 70 درصد اين کتيبه تخريب و تنها چند حرف از اين کتيبه باقي مانده و فاصله ميان خطوط نيز با استفاده از يک شيء نوک تيز از بين رفته است..

پس پیدا شدن این کتیبه گروهی،هشدار به ویرانی این کتیبه داده بودند:

http://www.chn.ir/News/?section=2&id=45070