«بیشاپور»٬ یکی از شهرهای باستانی ایران است؛ شهری که از فرزندان این سرزمین ستم های بسیاری دیده است. بیشاپور در شهرستان کازرون و در استان فارس جای گرفته است. این شهر تاریخی در زمان ساسانیان ساخته شد. اما اکنون از آن تنها ویرانههایی برجای مانده است. شگفت آور است که بسیاری از مردم، آگاهانه و ناآگاهانه، تاریخ درازدامن این سرزمین را نادیده می گیرند و از نگریستن به گذشتهی آن چشمپوشی میکنند. انگار تاریخ را زیر پاهایشان گذاشته باشند و تا به همان عکس های یادگاری در کنار بناهای تاریخی دلخوش کنند. اما نمیدانند با این بیتوجهی به تاریخ و پیشینه ی خود٬ فرزندان و بازماندگانشان تنها میتوانند تاریخ را در عکسهایی ببینند که خود سند ویرانگری ماست و حسرتی بر دل آیندگان.
بیشاپور از کهنترین شهرهایی است که تاریخچهی ساخت آن را در سنگنوشتهها میتوان دید. بیشاپور اکنون به راستی «بیشاپور» مانده است و نگهبانی ندارد. شهری که به فرمان شاپور اول٬ پادشاه ساسانی، در ٢٦٦ میلادی ساخته شد، اکنون تنها ویرانهای است. چه بسا کسانی میپندارند که در روزگار صنعت و تکنولوژی دیگر نیازی به هنر و نبوغ نیاکانشان ندارند تا به آن ببالند و از آن پاسداری کنند. این روزها آنهمه هنر٬ عشق و میهنپرستی در غبار بیگانهپرستی گم شده است. اکنون بیشاپور همانند دیگر جاهای تاریخی ایران تنها مانده است و غریب. از اینهمه بیمهری نالان است و دلشکسته. بیآنکه امید فریادرسی داشته باشد.